عبدالله اوجالان رهبر مبارزان کرد در سال ۱۹۹۹ در هواپیمایی که او را پس از دستگیری به ترکیه بازمی‌گرداند، به وضوح گفت که کشورش را دوست دارد و «در صورت لزوم به کشورش خدمت خواهد کرد». او حالا در شرایطی که بیش از ربع قرن از آن روز می‌گذرد، می‌تواند این عشق را ثابت کند و از گروه جدایی‌طلبش بخواهد با کنار گذاشتن سلاح‌شان به ترکیه کمک کنند.
رئیس‌جمهور رجب طیب اردوغان این روزها در تلاش است در کنار گفتگوهایی که با واشنگتن- درباره آینده نیروهای کرد تحت حمایت ایالات متحده در سوریه پس از برکناری بشار اسد- انجام می‌دهد؛ مذاکرات صلح ترکیه با کردها را نیز به نوعی احیا کند.
او اتفاقات اخیر سوریه را فرصتی می‌بیند که با استفاده از آن می‌تواند آن چیزی را که ترکیه به عنوان تهدید فزاینده ناسیونالیسم کرد در منطقه می‌بیند، خنثی کند. تلاشی که در صورت موفقیت‌آمیز بودن، آرزوهای ترکیه برای تغییر شکل خاورمیانه را تا حد زیادی عملی خواهد کرد و در عین حال موقعیت خود اردوغان را نیز- که به دنبال بازنویسی قانون اساسی و گسترش حکومت خود است- تقویت خواهد کرد.
اوجالان که در نزدیکی استانبول زندانی است، کلید اصلی [دستیابی به این هدف] است. او حالا دیگر مدت‌هاست که عملیات روزانه حزب کارگران کردستان یا پ.ک.ک را- که توسط ایالات متحده و اتحادیه اروپا به عنوان یک سازمان تروریستی ممنوع شده است- هدایت نمی‌کند. با این حال هنوز و هم‌چنان نزد فرماندهان این جنبش- که او را «آپو» می‌نامند- مورد احترام است.
بنا به گزارش رسانه‌های کردی؛ مورات کارایلان یکی از فرماندهان ارشد پ.ک.ک هفته گذشته گفت که «رهبر آپو در میانه‌های فوریه یک بیانیه مهم و تاریخی صادر خواهد کرد- که می‌توان آن را تلاشی آغازین برای رسیدن به نوعی راه حل برای درگیری پ.ک.ک با دولت ترکیه عنوان کرد». ظاهرا بیانیه اوجالان در سالگرد دستگیری او در کنیا صادر خواهد شد.
مشخص نیست که آیا اوجالان واقعاً درباره صلح صحبت خواهد کرد یا خیر؛ و البته این هم که آیا توافق صلح احتمالی اوجالان با دولت ترکیه آیا از سوی شبه‌نظامیان پ.ک.ک مورد پذیرش قرار خواهد گرفت یا نه! به خصوص که جامعه کردی جنوب شرقی ترکیه که عمدتاً کردنشین هستند؛ بعد از چهل سال مبارزه برای رسیدن به خودمختاری و حقوق فرهنگی در مواجهه با دولت همواره با نوعی احتیاط وارد می‌شود.
اردوغان تاکنون علناً در مورد مسئله کردها صحبت نکرده است. با این حال در حوالی اکتبر گذشته، دولت باچلی متحد ملی‌گرای اردوغان گفته بود که «اگر رهبران پ.ک.ک خلع‌سلاح را پذیرفته و در یک راه‌حل سیاسی مشارکت کنند، اوجالان ۷۶ ساله می‌تواند از زندان آزاد شود».
تونسر باکرهان یکی از روسای حزب برابری و دموکراسی خلق ترکیه- که طرفدار کردهاست- هفته گذشته در این زمینه گفت که «ما برای یک راه حل دائمی و رادیکال آماده هستیم. ما به این فراخوان تاریخی اهمیت می‌دهیم، از آن حمایت می‌کنیم و پشت آن خواهیم ایستاد».
کردها تقریباً یک‌پنجم جمعیت ۹۰ میلیون نفری ترکیه را تشکیل می‌دهند. درگیری‌های آن‌ها با دولت تاکنون ده‌ها هزار کشته بر جای گذاشته و در عین حال جنوب شرق ترکیه را که اکثر مردمانش کرد هستند، از نظر اقتصادی به حاشیه رانده است.
پ.ک.ک از دولت ترکیه می‌خواهد که هویت و فرهنگ کردی را در قانون اساسی این کشور به رسمیت شناخته و اجازه تدریس زبان کردی را در مدارس بدهد. این حزب هم‌چنین خواستار حق تعیین سرنوشت کردها- یا آن‌چه که آن را «خود مختاری دموکراتیک» می‌نامد- هست که در این صورت بیشتر اختیارات دولت به مقامات محلی در جنوب شرقی ترکیه واگذار خواهد شد.
منبع: شفقنا
ثبت دیدگاه