آسوشیتدپرس در گزارشی به نقل از تحلیلگران هستهای، پیشرفت مذاکرات غیرمستقیم بین تهران و واشنگتن را سریع و مطلوب توصیف کرد و به نشانههای این برداشت پرداخت.
روزنامه واشنگتن پست نوشت: (رژیم) اسرائیل بهدلیل نگرانی فزاینده از کاهش واردات تسلیحات از آمریکا و کشورهای غربی، بهدنبال سرمایهگذاری میلیونی برای ساخت سلاحهای سنگین در داخل این رژیم است.
دونالد ترامپ با اظهارات جنجالی درباره گرینلند، کانادا و کانال پاناما، نگرانیهایی درباره رویکردهای غیرقابل پیشبینی خود ایجاد کرده است. ایلان ماسک نیز با دخالت در سیاستهای اروپا و بریتانیا، تنشها را تشدید کرده است. متحدان آمریکا میان جدی گرفتن اظهارات ترامپ و مدیریت منطقی روابط گرفتار شدهاند. با وجود نگرانیها، برخی معتقدند تیم امنیت ملی ترامپ میتواند تنشها را تعدیل کند، اما تعامل مستقیم و سازنده با او همچنان حیاتی است.
در هم تنیدگی روابط منطقه ای ایران و روسیه در نقطه اتصال جمهوری آذربایجان از طریق کریدور شمال – جنوب و منافع غرب در سواحل خزر با مرکزیت قفقاز جنوبی موجب شده است تا برخی برنامه های خصمانه آنان توسط بازیگران داخلی هر دو کشور به شکلی خزنده دنبال شود؛ به عبارتی دیگر هر دو دولت باید از نفوذ خارجی در ساز و کارهای روابط دو جانبه احساس خطر داشته باشند.
نشست ایران و سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) در ژنو در حالی روز دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳ آغاز خواهد شد که اگر طرفهای اروپایی با اراده جدی در مسیر دیپلماسی گام بردارند و از رویکردهای نسنجیده و فشارهای سیاسی فاصله بگیرند، امکان رسیدن به جمعبندی برای ازسرگیری مذاکرات هستهای وجود خواهد داشت.
تجدیدقوای ایران و جبهه مقاومت جز از طریق مهار نتانیاهو و ترامپ، ایجاد شکاف و اختلاف بین این دو، آرام سازی فضا، کاهش تنشها و ایجاد رونق اقتصادی در منطقه امکانپذیر نیست.
جمهوری اسلامی ایران به طور قابل توجهی تولید اورانیوم غنیشده خود را تا نزدیکی سطوح مورد نیاز برای تسلیحات افزایش داده است، که به نظر میرسد تلاشی برای افزایش اهرم فشار پیش از روی کار آمدن دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب ایالات متحده، در ۲۰ ژانویه باشد.
مقامات اسرائیلی میگویند که تنها پس از ایجاد «ترتیبات جدید» در طول مرز عقبنشینی خواهند کرد. با توجه به وضعیت آشفته داخلی سوریه، این امر ممکن است ماهها یا حتی بیشتر طول بکشد.
«بنیامین نتانیاهو» پس از بحران حملات ۷ اکتبر، در بازسازی موقعیت سیاسی خود موفق بوده، اما بازگشت احتمالی ترامپ چالشهای جدیدی ایجاد میکند. ترامپ، با تمرکز بر گسترش «توافقنامههای ابراهیم» و فشار بر اسرائیل برای امتیازات به فلسطینیها، میتواند ائتلاف نتانیاهو را تضعیف کند. اختلاف بر سر سیاستهای ایران و خطر تنشهای نظامی نیز روابط این دو را پیچیدهتر کرده و دوره دوم ترامپ را برای نتانیاهو غیرقابل پیشبینی میسازد.
اسرائیل حتی بخشی از این تجربیات را یاد نگرفته و ارتش به مفهوم قدیمی به کار خود ادامه می دهد و ده ها میلیارد دلار در جنگندههایی سرمایه گذاری می کنند که قرار است ۵ تا ۱۰ سال آینده که دیگر مناسب جنگ آینده نیستند به اسرائیل تحویل داده شوند.
رژیم صهیونیستی پس از تحولات هشتم دسامبر فرصت را مغتنم شمرده و علاوه بر بمباران گسترده سوریه به اشغال مناطقی از این کشور روی آورده است و اهداف توسعه طلبانه و خطرناکی را دنبال میکند.