در نهایت، پایداری نتایج دیپلماتیک دولت به توانایی آن در مدیریت این محدودیتهای نهادی و ایجاد اجماع در میان ذینفعان مختلف بستگی دارد. گفتوگوهای آتی بین روسیه و ایالات متحده آزمونی برای این پویایی خواهد بود و نشاندهنده تعادل قدرت بین قوه مجریه و قوه مقننه در شکلدهی به سیاست خارجی ایالات متحده خواهد بود.
دونالد ترامپ با طرحی بحثبرانگیز پیشنهاد کرده است که ایالات متحده باید کنترل غزه را به دست بگیرد. این ایده که مورد حمایت جناحهای راستگرای اسرائیل است، با واکنش تند متحدان عرب و جهان اسلام مواجه شده و نگرانی از تکرار فاجعه نکبت ۱۹۴۸ را برانگیخته است. عربستان سعودی قاطعانه با جابهجایی اجباری فلسطینیان مخالفت کرده و تلاش دارد سیاستهای افراطی ترامپ را مهار کند.
نشریه انگلیسی با اشاره به سیاست خارجی ترامپ، در خصوص نظمی جدید و نگرانکنندهای هشدار داد که براساس آن، معاملهگری بیقانون در عرصه جهانی، میراث سیاست خارجی ترامپ است و او در مورد غزه یک توهم خطرناک دارد و یک دیپلماسی به سبک مافیا را پیش میبرد.
عقبنشینی دونالد ترامپ از برنامههایش برای اعزام نیروهای آمریکایی به منظور کنترل طولانی مدت نوار غزه و نظارت بر روند بازسازی و تبدیل این منطقه به «ریویرا»ی خاورمیانه، که پس از کمتر از ۲۴ ساعت صورت گرفت، شوکهکننده و ناامیدکننده بود، زیرا این حضور نظامی اشغالگرانه آمریکا در نوار غزه، آرزوهای بسیاری از فلسطینیها، از جمله خود ما را، در رویارویی مستقیم با آمریکا به عنوان بزرگترین دشمن امتهای عربی و اسلامی، برآورده میکرد.
یک اندیشکده غربی در گزارش خود مینویسد: گرچه ماهیت سیاست خارجی جو بایدن تفاوت قابل توجهی با دولت اول دونالد ترامپ نداشت، اما کشورهای خلیج فارس بیتفاوتی سیاستهای دولت آمریکا در منطقه را به خصومت تفسیر کردند و بیشتر به همگرایی با ایران علاقهمند شدند.
عجیب و غیرعملی بودن طرح ترامپ، باعث شده برخی تصور کنند که این پیشنهاد را نباید کاملاً جدی گرفت.
«شکی نیست که دونالد ترامپ به تضمین توافق آتش بس در غزه کمک کرد اما برای اینکه خود را یک صلح طلب نشان دهد که خاورمیانه را متحول میکند، کارهای بیشتری برای انجام دادن دارد. مسائل اصلی که او با آن روبه رو است غزه و ایران هستند.»
دونالد ترامپ به رای دهندگان آمریکایی قول داد که جان آمریکاییها و گنج مالیات دهندگان را در جنگهای دور و ملتسازی هدر ندهد. اما تنها چند هفته پس از دور دوم خود در کاخ سفید، این رهبر جمهوری خواه برنامههایی را برای استفاده از قدرت آمریکا برای «تسلط » و بازسازی غزه ارائه و تهدید کرد که کنترل کانال پاناما را بازپس میگیرد و این ایده را مطرح کرد که ایالات متحده می تواند گرینلند را از دانمارک خریداری کند، که هیچ علاقهای به جدایی نشان نداده است.
دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا سرانجام پس از بازگشت به کاخ سفید، سیاست خود در قبال جمهوری اسلامی ایران را آشکار کرد
«نشنال اینترست» با بیان اینکه نباید اظهارات ترامپ را جدی گرفت تصریح کرد که لفاظیهای وی با وعدههایش مبنی بر تمرکز بر مسائل داخلی در تضاد است و بوی مداخلهگرایی میدهد.
طرح ترامپ مبنی بر كوچاندن مردم غزه به كشورهایی مثل مصر و اردن و سوریه و نقاط مختلف، طرح بسیار وقیحانه و بیشرمانهای است؛ زیرا بهنوعی ازبینبردن هویت یك ملت و نسلكشی و نابودی یك ملت را در دستور كارشان قرار دادهاند.