پرونده هستهای ایران بار دیگر به کانون توجه بینالمللی بازگشته است. مقامات آمریکایی در حال بررسی گزینههای محدودسازی برنامه هستهای ایران و یافتن راهحل دیپلماتیک در بحبوحه تهدیدات اسرائیل به حمله نظامی هستند. همزمان، کشورهای منطقه به جای تکیه بر ایالات متحده، مستقیماً به تعامل با ایران روی آوردهاند. این تحولات در شرایطی رخ میدهد که ایران در آستانه توانمندی ساخت سلاح هستهای قرار دارد و فشارهای اقتصادی، مقامات ایران را به سمت مذاکرات سوق داده است.
ایالات متحده باید در واقع به ایران برای شرکت در مذاکرات منطقهای درباره آینده سوریه فرصتی بدهد، به نگرانیهای امنیتی تهران رسیدگی کند و در عین حال از تهران ایران بخواهد تا در سایر جبههها تنشزدایی کند.
سرنوشت نتانیاهو همانند اردوغان به نظر میرسد. یک بازمانده سیاسی که بی رحمانه تلاش میکند تا به میدان برگردد. هر دوی آنها از دو دهه پیش به قدرت رسیدند و خودشان را به عنوان انسانی سرنوشت ساز معرفی کردند.
نارضایتیهای تاریخی، همراه با نگرانیهای معاصر درباره شراکتهای فرصتطلبانه، دیدگاههای متضاد شدیدی درباره روسیه در ایران ایجاد میکنند. علیرغم همکاری نظامی فزاینده، بهویژه پس از تهاجم روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، روسیه صبر ایران را بهطور مکرر آزموده است.
رابرت اوبراین می نویسد: حزب کمونیست چین برای جانشین شدن به جای ایالات متحده به عنوان رهبر جهانی، در حال توسعه فناوری و نوآوری در زمینه های حیاتی مانند وسایل نقلیه الکتریکی، انرژی خورشیدی، هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی با هدف گسترش قدرت و امنیت خود است. برای انجام این کار، پکن به یارانه های عظیم، سرقت مالکیت معنوی، و شیوه های تجاری ناعادلانه متکی است. به عنوان مثال، در صنعت خودرو، پکن از صنایعی که به قهرمانان ملی تبدیلشان کرده، مانند شرکت BYD حمایت کرده و با سرازیر کردن یارانه به آنها و تولید میلیونها خودروی الکتریکی ارزان قیمت و روانه کردن آنها به بازارهای ایالات متحده و کشورهای همپیمانش از سئول تا توکیو، دیترویت و بایرن ورشکستگی شرکتهای رقیب غربی آنها را هدف گذاری کرده است.
رسانه آلمانی «ان-تیوی» به نقل از مهاجران اوکراینی گزارش داد که مردان اوکراینی نمیخواهند از دولت فعلی که آن را «فاسد» میدانند دفاع کنند و از این کشور فرار میکنند و آن را «زندان» مینامند.
خیابانهای قاهره و مراکز استانهای مصر شاهد آمادهباش امنیتی شدیدی است به ویژه در میادین و خیابانهای اصلی مانند میدان التحریر و مرکز شهر قاهره، دلیل این امر، نزدیک بودن سالگرد انقلاب ۲۵ ژانویه سال ۲۰۱۱ میلادی، تحولات منطقهای و به ویژه رخدادهای سوریه و یا نزدیک شدن به کریسمس و سال نو عنوان شده است.
پس از فروپاشی حکومت بشار اسد در سوریه، ترکیه با استفاده از شرایط جدید به دنبال گسترش نفوذ منطقهای خود است. همکاری ضمنی آنکارا با هیئت تحریر الشام، بازگشایی سفارت ترکیه در دمشق و تسریع بازگشت پناهجویان از جمله اقدامات کلیدی است. با تضعیف نفوذ روسیه، ترکیه موقعیت ژئوپلیتیک خود را تقویت کرده، اما جاهطلبیهایش با چالشهایی از جمله واکنشهای بینالمللی و رقابتهای منطقهای روبروست.
پس از فرار بشار اسد در ۸ دسامبر ۲۰۲۴، سوریه وارد مرحلهای پرابهام شده است. هیئت تحریرالشام بهعنوان بازیگر اصلی انتقال قدرت، چالشهای بزرگی در ایجاد ثبات و جلب اعتماد داخلی و بینالمللی پیش رو دارد. با وجود جشنهای مردمی، خطر هرجومرج، درگیریهای مسلحانه و بحران اقتصادی همچنان پابرجاست. کشورهای خارجی باید با حمایت از انتقال صلحآمیز و ارائه کمکهای بشردوستانه، از تبدیل سوریه به فاجعهای جدید جلوگیری کنند.
روزنامه «واشنگتن پست» در گزارشی نوشت که «دونالد ترامپ» در آغاز دومین دوره ریاستجمهوری خود، با خاورمیانهای دگرگونشده روبهرو خواهد شد و باید در مورد آینده حدود ۲ هزار نیروی آمریکایی مستقر در شرق سوریه تصمیم بگیرد.
رسانه آمریکایی در گزارشی نوشته با توجه به تحولات ناگهانی سوریه در پی به قدرت رسیدن مخالفان مسلح، آینده حضور نظامیان آمریکایی در این کشور نامعلوم است.