رسانه آمریکایی اذعان کرد که موضع ایران در مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا نه از موضع ضعف، که با اعتماد به نفس کامل پیش می رود.
همانطور که در بسیاری از موارد با ترامپ دیدهایم، آنچه در ابتدا غیرقابلتوضیح به نظر میرسد، منطقی در پس خود دارد، منطقی که البته مملو از مشکلات و خطرات است.
اگر ویتکوف به اسرائیل نیاید و روی میز نکوبد و به بی بی با بیحوصلگی بگوید «این بازیها را تمام کنید»، مرحله بعدی وجود نخواهد داشت. در پایان فقط این را میتوان با قطعیت گفت که نتانیاهو تصمیم گرفته است که از سیاست اسموتریچی پیروی کند. شخصی که خیلی راحت آمد و اعلام کرد تا آنجا که به ما مربوط می شود، ۲۴ نفر دیگر خواهند مرد.
« حضور جنگندههای پیشرفته سوخو-۵۷ در ایران میتواند پیامی به رژیم صهیونیستی باشد که در صورت اقدام علیه ایران، ممکن است روسیه نقش فعالتری در دفاع از تهران ایفا کند.»
هیل نوشت: بهرغم لفاظیهای دونالد ترامپ رئیسجمهوری آمریکا در نشان دادن قدرت و موفقیت خود، رژیم او در واقع شکننده است و محکوم به ناکارامدی و فروپاشی و یا هر دو است.
بزرگترین قدرتهای اروپایی همزمان با تدوین برنامههایی برای آتش بس در اوکراین، به دنبال مصادره بیش از ۲۰۰ میلیارد یورو از داراییهای روسیه هستند.
ترامپ با تضعیف دموکراسیهای سنتی و نزدیکی به مستبدان، آمریکا را از اتحادهای باثبات و ارزشمند اروپایی و آسیایی دور کرده است. این سیاست کوتاهبینانه، روابط با همسایگان شمالی و جنوبی را به خطر میاندازد و منافع درازمدت کشور را قربانی منافع آنی و غیرشفاف میکند. برخلاف نظامهای دموکراتیک که با اعتماد، شفافیت و همکاری پایدار همراه هستند، تعامل با مستبدان نه تنها پرهزینه و نامطمئن است، بلکه نظم جهانی را شکنندهتر و غیرقابل پیشبینیتر میسازد.
ترامپ در پی جلب توجه بوده و هست و خواهد بود. در یک ماه گذشته او به معنای دقیق کلمه،آنچنان توجهات مردم آمریکا و جهان را جلب کرده که معادلی ندارد.
از آنجا که شرایط امروزی اوکراین یک شبه اتفاق نیافتاده و نتیجه سیر تحولاتی است که در بیش از سه دهه پس از فروپاشی شوروی رخ داده در این نوشته به رویکردی که این کشور اتخاذ کرده است با نگاه آسیب شناسانه نظری می اندازیم.
جلسه اخیر ترامپ و زلنسکی در کاخ سفید به بنبست رسید و شکاف میان دولت آمریکا و اروپا را آشکارتر کرد. ترامپ زلنسکی را بابت ضعف در مذاکرات سرزنش کرد، اما درخواست او برای تضمینهای امنیتی را رد کرد. نتیجه این اختلاف، حمایت محدودتر آمریکا از اوکراین و احتمال کاهش حضور نظامی ایالات متحده در اروپا بود. در عین حال، روسیه و چین از این وضعیت بهرهبرداری کرده و اروپا به دنبال تقویت استقلال نظامی و سیاسی خود است.
خبرگزاری رویترز با استناد به نقل قولهای مشاوران و دیپلماتهای روسیه و سوریه، ادعا کرده که کرملین از تمام کارتهای خود استفاده میکند تا بتواند پایگاههای دریاییاش در شام را حفظ کند. با این همه، مطالبات رهبر موقت سوریه مواردی چون پولهای سوری در بانکهای روسی با بازگردان اسد به سوریه به مانعی برابر این روند تبدیل شده است.