آسوشیتدپرس در گزارشی به نقل از تحلیلگران هستهای، پیشرفت مذاکرات غیرمستقیم بین تهران و واشنگتن را سریع و مطلوب توصیف کرد و به نشانههای این برداشت پرداخت.
رویترز روایتی را پیرامون چگونگی خروج رئیس جمهور پیشین سوریه از این کشور منتشر کرد.
ترامپ با سبک مدیریتی هرجومرجمحور خود، معمایی غیرقابل پیشبینی در سیاست خارجی آمریکا است. انتصابهای متضاد او، از تندروهای ضدایران تا افراد نزدیک به روسیه، پیشبینی راهبردهای او را دشوار کرده است. از ترور قاسم سلیمانی تا بیعملی در برابر اقدامات ایران، ترامپ ترکیبی از اقدامات ناگهانی و سکوت را به نمایش گذاشت.
دولت موقت سوریه نامهای را به دبیر کل سازمان ملل متحد و شورای امنیت این سازمان ارسال کرده و خواستار توقف حملات رژیم صهیونیستی شده است.
مقام ارشد اتحادیه اروپا روز جمعه گفت که برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا اکنون به فکر بازگشایی سفارتهای خود در دمشق پایتخت سوریه هستند.
بر اساس بیانیه دولت انگلیس، رهبران «گروه ۷» روز جمعه توافق کردند که تمامیت ارضی، استقلال و حاکمیت سوریه باید طی فرآیند انتقال حفظ شود.
سخنگوی اتحادیه اروپا، واکنش مشروع جمهوری اسلامی ایران به قطعنامه غیرسازنده شورای حکام علیه برنامه صلحآمیز هستهای کشورمان را «تنشزا» توصیف کرد و خواستار توقف تولید اورانیوم غنیشده با خلوص ۶۰ درصد در ایران شد.
رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، طی بیش از یک دهه سیاستگذاری پرپیچوخم در سوریه، از حمایت بشار اسد به تقابل با او رسید. او با ایجاد ارتش ملی سوریه و حمایت از هیئت تحریر الشام اهداف خود را دنبال کرد، اما شکستهایی، چون عملیات حلب و پیچیدگی روابط با شرکای شورشی، نفوذ ترکیه را تضعیف کرده است. حذف اسد، چالشهای جدیدی برای نقش ترکیه در نظم آینده سوریه ایجاد میکند.
آنتونی بلینکن وزیر خارجه ایالات متحده در اظهاراتی اعلام کرد که آمریکا یک بسته جدید تسلیحاتی به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار به اوکراین اهدا خواهد کرد.
پس از سقوط غافلگیرکننده بشار اسد، سوریه با چالشهای پیچیدهای در روند انتقال قدرت مواجه است. رقابت گروههای مخالف، نقش ژنرالهای سابق اسد و دخالت قدرتهای خارجی مانند ترکیه، روسیه و آمریکا، آینده این کشور را مبهم کرده است. تجربه جنگ ۱۳ ساله و درسهای تلخ بهار عربی نشان میدهد که سوریها باید میان خطر درگیریهای جدید و فرصت بازسازی و همزیستی، مسیری مسالمتآمیز بیابند.
یک نشریه نزدیک به کنگره آمریکا در تحلیلی به دلایل متعددی اشاره کرده که چرا فشار حداکثری در دوره دوم دونالد ترامپ علیه ایران کارساز نخواهد بود.