پرونده هستهای ایران بار دیگر به کانون توجه بینالمللی بازگشته است. مقامات آمریکایی در حال بررسی گزینههای محدودسازی برنامه هستهای ایران و یافتن راهحل دیپلماتیک در بحبوحه تهدیدات اسرائیل به حمله نظامی هستند. همزمان، کشورهای منطقه به جای تکیه بر ایالات متحده، مستقیماً به تعامل با ایران روی آوردهاند. این تحولات در شرایطی رخ میدهد که ایران در آستانه توانمندی ساخت سلاح هستهای قرار دارد و فشارهای اقتصادی، مقامات ایران را به سمت مذاکرات سوق داده است.
سئول و واشنگتن در طول دو سال و نیم گذشته در دوران ریاستجمهوری یئون سئوک یئول در کره جنوبی و جو بایدن در ایالات متحده تقریباً همگام با یکدیگر حرکت کردهاند. با این حال، پیشبینی میشود که رقابت فزاینده ایالات متحده و چین تحت ریاستجمهوری دونالد ترامپ و همچنین عدم قطعیتهای سیاسی پس از استیضاح یئون ممکن است منجر به بازنگری در روابط سئول با واشنگتن و پکن شود.
شبکه خبری سی ان ان در گزارشی به جنایت تازه اسرائیل در کرانه باختری پرداخته و هشدار داده است که این منطقه به یک زندان روبازی تبدیل شده است که اسرائیل در حال اشغال آن است.
«اندرو کوریبکو»، کارشناس یک مؤسسه مطالعات استراتژیک در مسکو اظهار داشت روسیه با حذف نام طالبان از فهرست گروههای ممنوعه خود، بهدنبال گسترش همکاریهای نظامی و اطلاعاتی با طالبان و مبارزه مشترک با داعش است. کوریبکو تصریح کرد: این اقدام به روسیه اجازه میدهد تا همکاریهای نظامی و اطلاعاتی بیشتری با طالبان داشته باشد. این همکاری ممکن است کمک تسلیحات سبک [به طالبان] و توافقهایی در زمینه سرمایهگذاری در بخش انرژی و معدن را شامل باشد.
اروپا با بحرانی چندوجهی دستوپنجه نرم میکند: بحرانهای سیاسی داخلی، تهدیدهای ژئوپلیتیکی از سوی روسیه و چین و احتمال وقوع طوفانی جدید با بازگشت ترامپ به قدرت. در این میان، اختلافنظر میان رهبران اروپایی بر سر افزایش استقلال راهبردی یا حفظ وابستگی به آمریکا، اوضاع را پیچیدهتر کرده است. نشست آتی اتحادیه اروپا فرصت مهمی برای تعیین مسیر آینده است؛ اما همگرایی اروپا همچنان دور از دسترس مینماید.
روبیو با ارتباطات نزدیکش با «مایکل والتز» و حمایت ترامپ، به دنبال تعادل میان رویکردهای انزواگرایانه و سیاستهای مشارکتی در سطح بینالمللی است.
آتشبس موقت در غزه، هرچند فرصتی برای تبادل گروگانها فراهم کرده، تضمینی برای دوام آن وجود ندارد و موانع جدی در مسیر عادیسازی روابط عربستان و اسرائیل باقی است. افکار عمومی عربستان بهشدت حامی فلسطینیهاست و تصمیم به عادیسازی میتواند ناآرامیهای داخلی ایجاد کند. بدون معاهده دفاعی سعودی-آمریکایی و امتیازات جدی اسرائیل به فلسطینیها، احتمال پیشرفت در این زمینه ضعیف به نظر میرسد.
حماس تلاش کرد تا با نشان دادن تصاویری از ورود و استقرار نیروهایش در نوار غزه تصویری از تسلط خود بر غزه و پیروزی در نبرد به نمایش بگذارد.
رسانه آمریکایی آکسیوس در گزارشی به نقل از یک دیپلمات اروپایی که خواست نام وی فاش نشود مدعی شد که اخباری از محتوای مذاکرات دیپلماتهای ارشد ایران و سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در ژنو به دست آورده است.
دفتر سیاسی جنبش انصارالله یمن در بیانیهای اعلام کرد آمریکا که دستش آغشته به خون بیگناهان است در جایگاهی نیست که درباره کشورها و ملتهای دیگر قضاوت کند و آنها را در لیست تروریسم بگنجاند.
در هر دو جنگ اوکراین و غزه، با گذشت زمان بسیاری چیزها روشنتر شده است: میزان توانایی نظامی و اقتصادی ائتلافهای درگیر، میزان سهولت تبدیل این توانایی به قدرت قابل استفاده، احتمال بهکارگیری این قدرت در میدان جنگ، و آنچه میتوان یا نمیتوان در آنجا به دست آورد. این وضوح جدید میتواند به توافقاتی برای پایان هر دو جنگ در سال آینده منجر شود، آن هم بر اساس ارزیابیهای واقعبینانه از اهدافی که هر طرف بیشترین اهمیت را برای آن قائل است و توانایی رسیدن به آنها را دارد.