در دوره جدید ریاستجمهوری ترامپ، سیاست خارجی آمریکا رویکردی تهاجمی، پرریسک و مبتنی بر فشار حداکثری اتخاذ کرده است. ترامپ با تعیین مهلتهای کوتاه برای توافق با ایران، پایان جنگ اوکراین و مذاکره تعرفهای با چین، تلاش دارد موفقیتهای فوری رقم بزند. با این حال، تاکتیکهای تهدیدآمیز او در برابر مقاومت بازیگرانی چون چین، ایران و روسیه با چالشهای جدی روبهرو شده و دستاوردهای پایدار چندانی رقم نزده است.
یک مقام ارشد نیروهای کُرد در سوریه گفت نیروهای آمریکا و فرانسه میتوانند امنیت تمامی منطقه مرزی در شمال سوریه را تأمین کنند تا از بروز جنگ میان نیروهای کرد سوری مورد حمایت غرب با ترکیه جلوگیری شود. الهام احمد که مسئول سیاست خارجی حکومت خودمختار کردها در سوریه است، به شبکه ۵ تلویزیون فرانسه گفت نیروهای این منطقه آماده هستند که آمریکا و فرانسه امنیت این مناطق را تأمین کنند و عهدهدار این مسئولیت شوند.
جنبش جهاد اسلامی فلسطین با انتشار بیانیهای ضمن استقبال از توافق آتش بس، اعلام کرد برای خدمت به مردم غزه و همگامی با چالشهای مرحله بعدی از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم کرد.
کارشناسان بنیاد آمریکایی «دفاع از دموکراسیها»، سفر «مسعود پزشکیان» به مسکو و امضای «توافق مشارکت استراتژیک جامع» با روسیه را نشاندهنده شکلگیری مشارکتی مهم و تلاش برای برنامهریزی همکاریهای آینده بین دوکشور ارزیابی کردند.
تحلیلگران معتقدند که تهدید اصلی برای آمریکا چین است، نه ایران. ایران با توجه به تاریخ مداخلات غرب، بهویژه کودتای ۱۹۵۳، به سیاستهای واقعبینانه و عملگرایانه در برابر اسرائیل و برنامه هستهای نیاز دارد. دستیابی به توافق هستهای پایدار، با کاهش تحریمها و تقویت امنیت منطقهای، میتواند روابط ایران و غرب را بهبود بخشد و به امنیت بینالمللی کمک کند.
ایران باید در مسیر مشابه چین گام بردارد و روابط خود را با جهان خارج بهبود بخشد، نسخهای ایرانی از «اصلاحات و درهای باز» را اجرا کند، روابط خود را با کشورهای همسایه تسهیل کند و تأثیر ایدئولوژی را بر دیپلماسی خود کاهش دهد.
این روزها شاهد اوجگیری رقابتهای انتخاباتی آلمانیها هستیم که خود را آماده انتخابات زودهنگام ۲۳ فوریه میکنند. با این حال یک فیل عظیمالجثه در اتاق وجود دارد- که چیزی جز مراسم تحلیف هفته آینده دونالد ترامپ نیست. پدیدهای که تاثیرات مختلف و متفاوتی میتواند بر روند انتخابات آلمان داشته باشد.
تحولات ۱۵ ماه گذشته فرصتی غیرمنتظره برای مهار ایران فراهم آورده است؛ فرصتی که نباید از دست برود. نکته جالبی در اینجا وجود دارد، چرا که این رئیسجمهوری پیشین ایالات متحده، دونالد ترامپ بود که این کشور را از توافق هستهای ۲۰۱۵ خارج کرد. اما مذاکره برای یک پیمان جدید و بهبودیافته شبیه به همان کاری خواهد بود که ترامپ در نخستین دولت خود هنگام مذاکره با مکزیک و کانادا برای جایگزینی توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) با توافقنامه ایالات متحده – مکزیک – کانادا (USMCA) انجام داد. یک توافق جدید با ایران همچنین میتواند نیاز به استفاده گسترده از نیروی نظامی را برطرف کند، کاری که ترامپ معمولاً با آن مخالف بوده است. اما این موضوع فوریت دارد.
«عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب با اشاره به افزایش تلفات ارتش رژیم صهیونیستی در غزه، به راز روی آوردن تل آویو و واشنگتن به آتش بس پرداخت و از عملکرد نیروهای مسلح یمن در حمایت از مردم غزه نیز تمجید کرد.
لارنس نورمن خبرنگار رسانه آمریکایی وال استریت ژورنال در اظهاراتی با اشاره به دیدار هیاتهای مذاکرهکننده ایران و اروپا در ژنو، اعلام کرد: دور جدید گفت وگوهای ایران و اروپا سازندهتر از دور گذشته بود.
پارلمان لبنان ژنرال «جوزف عون»، فرمانده ارتش را بهعنوان رئیسجمهور جدید انتخاب کرد و به بحران طولانیمدت ریاستجمهوری پایان داد؛ اما او با چالشهای آتشبس میان اسرائیل و حزبالله و بحران اقتصادی عمیق کشور مواجه است. با این حال، حمایت حزبالله، جنبش امل و جامعه بینالمللی نقشی کلیدی در این انتخاب داشت.