حتی با در نظر گرفتن استانداردهای معمول دونالد ترامپ، صد روز نخست ریاستجمهوریاش آشفته، بیثبات و پرتنش بوده است.
جو بایدن در سال ۲۰۲۱ تلاش کرد تا رابطه خود را با سیاستهای اقتصادی پیشین که دموکراتها قطع کند. بایدن نه تنها بیشتر تعرفههای ترامپ بر چین را حفظ کرد، بلکه آنها را افزایش داد.
روزنامه انگلیسی با تاکید بر اینکه چشمانداز پیش روی اوکراین در جنگ با روسیه هیچ گاه تیرهتر از حال حاضر نبوده، به ارزیابی چهار سناریو محتمل برای پایان جنگ اوکراین پرداخته است.
«ایران بهطور قابلتوجهی تضعیف شده اما همچنان «ظرفیت آسیبرسانی به دشمنانش» از طریق حملات موشکی و نیز نیروهای نیابتی برای آسیب به منافع و متحدان ایالات متحده در منطقه را دارد. هنوز ظرفیت نظامی وجود دارد. سپاه پاسداران هنوز پابرجاست و ناوگان موشکهای بالستیک همچنان باقی است. آنها هنوز پهپاد دارند. آنها هنوز در خلیج فارس حضور دریایی دارند.»
شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین، اندکی پس از مراسم تحلیف دونالد ترامپ، با همتای روس خود، ولادیمیر پوتین، گفتوگو کرد که طی آن رهبر پکن آمادگی خود را برای ارتقای روابط روسیه و چین به قله های جدید اعلام کرد.
دیپلماتهای ارشد اتحادیه اروپا در نخستین نشست ماهانه خود در سال ۲۰۲۵ گردهم آمدهاند تا در بزنگاهی حساس، درباره سرنوشت تحریمهای سوریه پس از سقوط «بشار اسد» و چگونگی تعامل با رهبران جدید دمشق تصمیمگیری کنند.
نشریه نشنال اینترست در مطلبی با اشاره به وعدههای انتخاباتی «دونالد ترامپ» مبنی بر اعمال تعرفه بر کالاهای وارداتی، پیامدهای عمل به این تعهدات را فاجعهبار خواند و نوشت: مشخص است که رئیسجمهوری آمریکا هیچ درسی از دولت نخست خود نگرفته و از عواقب آن هم اطلاعی ندارد.
یک سیاستمدار از جنبش میهنی آزاد (FPM)، که سابقاً از متحدان سیاسی حزبالله بود، گفت که احتمالاً حزبالله خلع سلاح خواهد شد، اما تنها در جنوب لیتانی و نه در سایر نقاط.
رئیسجمهور ترکیه خواهان سودجویی از سقوط دولت بشار اسد در سوریه و آتشبس در جنگ غزه است. اگر شرایط به خوبی پیش برود، ممکن است فرصت صدها میلیارد دلار قراردادهای بازسازی و تجارت جدید بههمراه نفوذ ژئوپلیتیکی به وجود آید.
دوره دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ با تمرکز بر سیاستهای تهاجمی در عرصه بینالمللی، حمایت بیقید و شرط از اسرائیل و چالشهای اقتصادی داخلی آغاز شد. او با وعده پایان جنگها و بازسازی عظمت آمریکا، اما با رویکردهای تنشزا در خاورمیانه، اروپا و آسیا، پرسشهایی را درباره آینده صلح و ثبات جهانی ایجاد کرده است.
ایران اگرچه روابط نزدیک و گسترده با روسیه دارد، ولی ساختار اقتصادی دو کشور هم پوشانی زیادی ندارند زیرا هر دو کشور صادر کننده نفت (که در برخی مواقع روسیه رقیب ایران می شود) و وارد کننده تکنولوژی های پیشرفته هستند. بازارهای هدف صادراتی هر دو کشور عمدتا شامل کشورهای وارد کننده انرژی و مواد خام است. هر دو کشور در شرایط کنونی مورد تحریم غرب قرار گرفته اند و این تنگنا اگرچه موجب نزدیکی آنها به یکدیگر شده ولی لزوما به معنای هم تکمیلی اقتصادی و تجاری نیست. با این حال در فضای موجود و شرایط منطقه ای و جهانی به یکدیگر نزدیک شده و در ساختارهای منطقه ای همچون «سازمان همکاری شانگهای»، «اتحادیه اقتصادی اوراسیا»، «گروه بریکس» در کنار هم قرار گرفته اند.