رئیسجمهور ایالات متحده ضمن تماس با سلطان عمان، نقش عمان در مذاکرات جاری بین آمریکا و جمهوری اسلامی ایران را ستود.
سیاست دولت ترامپ در قبال ایران میان فشار حداکثری و تمایل به مذاکره در نوسان است. اگرچه نشانههایی از تغییر لحن و تمرکز بر راستیآزمایی هستهای دیده میشود، اما تردید درباره صداقت این رویکرد باقی است. ایران مذاکره با آمریکا را فعلاً رد کرده است. در آستانه فعالسازی مکانیسم ماشه، سرنوشت دیپلماسی به تصمیم واشنگتن وابسته است: واقعگرایی یا تکرار تقابلهای بیثمر گذشته.
حملات نظامیان صهیونیست به مناطق مختلف کرانه باختری در حالی ادامه دارد که کارشناسان یکی از اهداف تلآویو را نابودی اردوگاهها در کرانه باختری ارزیابی کردند.
دلایل موجهی برای ایالات متحده وجود داشت که بخواهد تقسیم وظایف جدیدی را با متحدان اروپایی خود دنبال کند، اما تغییر جهت به سمت روسیه و تبدیل اروپا به یک رقیب، به این معناست که دوستی با حدود ۴۵۰ میلیون نفر، با تولید ناخالص داخلی ۲۰ تریلیون دلاری را با رابطهای نامطمئن با رهبر یک قدرت رو به افول، با جمعیتی کمی بیش از ۱۴۰ میلیون نفر و اقتصادی به ارزش تنها ۲ تریلیون دلار، معامله کند.
در دوره اول ریاستجمهوری خود، ترامپ بر اهمیت حاکمیت ارضی تأکید کرد و وعده داد که یک «دیوار بزرگ و زیبا» در امتداد مرز آمریکا و مکزیک بسازد. اما در آن دوره، ترامپ با یک جنگ بزرگ در اروپا مواجه نبود. اکنون مشخص است که باور او به قداست مرزها عمدتاً به مرزهای ایالات متحده محدود میشود.
نیامین نتانیاهو»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی از آغاز فعالیت سیاسی، خود را با تعداد نامحدودی از مشاوران، شخصیتهای مذهبی و مشاوران احاطه کرده که نقش کلیدی در ترسیم تصمیمات سیاسی و امنیتی او داشتهاند.
دونالد ترامپ، در تلاش برای کسب جایزه صلح نوبل، از ابتدا خود را شایسته آن میدانست و اقدامات خود را برتر از دیگر رؤسایجمهور آمریکا میپنداشت؛ اما سیاستهای جنجالی و تنشزا از جمله حمایت نامتوازن از اسرائیل، حملات هوایی در یمن و ناکامی در اجرای توافقات صلح، شانس او را برای دریافت این جایزه به شدت کاهش داد. رویکردهای خشن و تهدیدآمیز او در روابط داخلی و بینالمللی، ناسازگاری آشکاری با ارزشهای صلحطلبانه نوبل دارد.
به گفته نشریه فارن افیرز، تهران در حال اجرای اصلاحات داخلی است تا بتواند در برابر فشارهای واشنگتن مقاومت کند.
در حالی که ترجیح تهران به رویکرد چندجانبۀ پکن بر رویکرد دوجانبۀ واشنگتن، موقعیت راهبردی تهران را در محیط دیپلماتیکی که روز به روز خصمانهتر میشود برجسته میکند، این مسئله میتواند واکنشی حتی سختتر از سوی ایالات متحده را برانگیزد.
ترامپ در حال پیادهسازی آنچه دانشمندان علوم سیاسی «پاتریمونیالیسم» مینامند، است. درک این مفهوم برای مقابله با آن حیاتی است، زیرا یک نقطهضعف کشنده دارد که دموکراتها و مخالفان ترامپ باید آن را محور اصلی حملات خود قرار دهند.
ایران از مخالفان جدی ایجاد کریدور جعلی «زنگزور»، ارمنستان همچنان ایستاده بر موضع حفظ تمامیت ارضی خاک خود و جمهوری آذربایجان و ترکیه مصرانه پیگیر ایجاد دالانی هستند که قطعا کشورهای همسایه به دلیل استفاده از راههای ترانزیتی از آن متاثر میشوند، اما آنچه اهمیت دارد همکاریهای منطقهای برای خروج از هرگونه منازعه و رفتن به سمت راهکاری موثر و منتفع برای طرفین است.