رهوسیه بهعنوان مقصد احتمالی ذخایر اورانیوم ایران مطرح شده و همچنین ممکن است نقش داور در موارد نقض توافق را ایفا کند.
دونالد ترامپ برای دستیابی به اهداف گسترده، از تهدید به اعمال تعرفهها و زورگویی در روابط دیپلماتیک استفاده کرده است. اگرچه این رویکرد میتواند در کوتاهمدت مؤثر باشد، اما اعتماد را کاهش داده، همکاریهای اساسی را از بین برده و اعتبار تهدیدات را در بلندمدت تضعیف میکند. بهکارگیری زورگویی علیه کشورهای بزرگتر کمتر موفقیت آمیز است و هزینههای ناشی از آن، احتمال دستیابی به اهداف بلندمدت ایالات متحده را کاهش میدهد.
با بالاگرفتن جنگ لفظی میان «دونالد ترامپ» و ولودیمیر زلنسکی»، واشنگتن برای تصاحب منابع معدنی کمیاب اوکراین از هر ترفند و تهدیدی استفاده میکند تا کییف را تحت فشار قرار دهد.
تعرفه مالیاتی است که بر کالاهای وارداتی اعمال میشود. این مالیات که متناسب با ارزش کالاهاست به شرکت های وارد کننده تحمیل میشود نه بر صادر کنندگان و در نهایت این شرکت وارد کننده آمریکایی هزینه مالیات یا تعرفه را از طریق افزایش قیمت فروش به مشتری منتقل میکند و این مصرف کننده امریکایی است که بار اقتصادی تعرفه را متحمل میشود. از آثار تبعی آن این است که چون قیمت خرید کالا بالا میرود با کاهش اقبال عمومی مواجه و در نهایت تولید کننده متضرر میشود اما چرا رئیس جمهوری آمریکا شدیدا طرفدار اعمال تعرفه است؟
خبرنگار ارشد گاردین ادعا میکند که «تا ماه آگوست یا سپتامبر یک پنجره دیپلماتیک بسیار محدود برای رسیدن به نوعی توافق بین ایران و آمریکا وجود دارد، اگر تا آن زمان توافقی حاصل نشود برای نتانیاهو بسیار آسانتر خواهد بود که چراغ سبز از واشنگتن را برای حمله به ایران بگیرد.»
هفتهنامه اکونومیست در سرمقاله خود تحلیل میکند که با روی کار آمدن دونالد ترامپ، آمریکا با مبارزهای بزرگ بر سر قدرت ریاست جمهوری مواجه است.
درحالیکه در گذشته، بسیاری تلاش میکردند دولتهای خاورمیانه را به سمت آرمانها و نهادهای دموکراسی آمریکایی سوق دهند، اکنون به نظر میرسد که خود ایالات متحده در حال حرکت به سمت همان الگوهای اقتدارگرایانه و غیرلیبرالی است که در خاورمیانه ریشه دواندهاند.
به ادعای ناظران، بازگشت ترامپ و رویکرد رئیس جمهوری در ارتباط با حوثیها، میتواند تعاملات تهران و ریاض را به شکلی منفی تحت تاثیر قرار داده و به صلح سرد دو رقیب پایان دهد؛ گزارهای که خواست چین نیست؛ بازیگری که از خلاء حضور آمریکا فرصت سازی کرده و تلاش داشت تا با احیای روابط میان تهران و ریاض ثبات را محقق کرده و پروژههایش را اجرایی کند.
یک دیپلمات ارشد پیشین ایران با بیان اینکه افغانستان در شرایط خاصی بهسر میبرد و لازم است مورد توجه کشورهای اروپایی قرار گیرد، گفت: اگر این توجه صورت نگیرد در آیندهای نه چندان دور کشورهای اروپایی با آثار مختلف تحولات افغانستان در داخل مرزهای خود مواجه خواهند شد.
به نظر میرسد تغییری ناگهانی در سیاست چند دههای ایالات متحده در قبال روسیه و سه سال حمایت قاطع از اوکراین در حال رخ دادن است؛ تغییری که ممکن است به مهمترین تحول ژئوپلیتیکی از زمان جنگ جهانی دوم منجر شود.
اوکراین و اروپا تنها بازیگرانی نیستند که با پیامدهای تغییر ناگهانی در سیاست خارجی آمریکا مواجه شدهاند. در پکن نیز، این تحولات سریع و غیرمنتظره سؤالاتی را دربارهی تأثیر روند صلح موردنظر آمریکا بر روابط میان شی جینپینگ، رهبر چین، و ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، و همچنین تعاملات حساس چین با دولت ترامپ برانگیخته است.