واکنشها به همه تصمیمهای اضطرارمحور دولت ترامپ، آنقدر جدی و گسترده است که میتوان گفت روابط بینالمللی جدیدی در حال شکلگیری است.
بلندپروازی های پوتین ممکن است کار دست این کشور بدهد. بنظر سیاستمداران روس از سناریوهای خزنده خارجی برای پیش زمینه های فروپاشی دوم غافل هستند.
مواضع جمهوری اسلامی ایران در بحران اوکراین که گفتوگو را اصلیترین ابزار حل مشکلات دانسته، هم دربرگیرنده مواضع مستقل و مبتنی بر منافع ملی بوده و هم با دیپلماسی فعال همراه بوده است.
ولادیسلاو سورکوف، دستیار سابق رئیس جمهوری روسیه که یکی از معماران گروه های جدایی طلب در شرق اوکراین بشمار می رود، معتقد است: روسیه معاصر نمی تواند در مرزهای شکل گرفته در سال ۱۹۱۸ بعد از امضای معاهده صلح امضا شده با آلمان در برست باقی بماند. سورکوف این اندیشه را در مقاله خود با عنوان «چشم انداز مه آلود دنیای زشت» در فضای مجازی در ۱۵ فوریه مطرح کرد.
عامر السبایله، تحلیلگر مسائل استراتژیک تصریح کرد: دولتهای حاشیه خلیج فارس باید به دور از ایالات متحده یا ضمانتهای بین المللی با ایران تعامل کنند، چرا که با توجه به موقعیت جغرافیایی دولتهای حاشیه خلیج فارس، بیشترین ضرر از بدی روابط با تهران، متوجه امنیت آنها میشود. هیچکس نمیتواند تضمینی بدهد، امروز تنها ضمانت برای دولتهای حاشیه خلیج فارس، آن است که توافقهای مستقیمی با ایران امضا کنند که منافع طرفین را تضمین میکند و بر مبنای اعتماد سازی استوار است، آنچه که ایران هم به آن علاقمند است.
به سختی می توان پی برد که علل این وخامت اوضاع چه هستند. زیرا هر دو طرف یعنی آمریکا و روسیه به تناوب یکدیگر را به افزایش تنش ها متهم می کنند. واشنگتن چند هفته ای است که نزدیک بودن یک حمله از سوی روسیه و این امکان را که مسکو بتواند از هر بهانه ای برای مداخله با کمک نیروهای مسلح مستقر در مرز اوکراین بهره جوید، گزارش می دهد.
آمریکای شکست خورده در افغانستان که نتوانست ایران را به شروط خود برای بازگشت به توافق هستهای مجبور کند ممکن است به دنبال یک پیروزی نظامی به منظور بازپس گرفتن اعتبار خود باشد؛ اما مسئله حتمی این است که عرصه اوکراین مکان مناسبی برای این امر نیست.
المیادین نوشته است که یکی از اهداف غرب، تقسیم شدن اوکراین بین «اوکراین-لهستان» از غرب و «اوکراین-روسیه» است؛ همانطور که پیش از پیروزی نازیها اینگونه بود. به نوشته این رسانه، پس از آن، تاسیس جمهوری خلق اوکراین مانند آنچه در سال ۱۹۵۴ اتفاق اتفاد مد نظر است تا پس از آن نیز این دولت طبق سناریو دولتهای مستقل شده بین سالهای ۱۹۱۷ و ۱۹۲۰، به چند دولت جدایی طلب تجزیه شود.
کارشناسان موسسه کارنگی با ارزیابی یک سال گذشته سیاست خارجی ایالات متحده سیاست دولت جو بایدن در یک سال آینده را بررسی کرده اند.
به عقیده امل عالم، تحلیلگر مسائل ایران، هنوز زود که با اطمینان گفته شود مذاکرات بین ایران و عربستان میتواند در پروندههای منطقهای هم موثر باشد. نبود یک هدف مشترک که دو طرف را به سمت صلح سوق دهد، بویژه در مورد پرونده یمن، یکی از عواملی است که مانع از پیشرفت مذاکره بین ریاض و تهران میشود.
اگرچه بخش قابلتوجهی از توافق برجام نهایی شده اما هنوز موضوعات جدی جدیدی وجود دارد که نیازمند تصمیمگیری سیاسی از سوی مقامات و نهادهای اجرایی ایران و آمریکا خواهد بود. ایران تجربه برجام ۲۰۱۵ را دارد و بر این اساس تمایلی به تکرار آن در توافقی ناپایدار و غیرمتوازن ندارد. هر چند که برخی از مقامات وزارت خارجه ایران از ادبیات و مفاهیمی بهره میگیرند که نسبت چندانی با واقعیتهای توافق پایدار در روابط بینالملل نشان نمیدهد.