رسوایی «سیگنالگیت» نشاندهنده بحرانی عمیقتر در سیاست خارجی آمریکا است که به شیوههای سادهسازی و دشمنسازی در روایتسازی بحرانها اشاره دارد. مقامات ارشد آمریکا برای توجیه عملیاتهای نظامی خود، ایران را بهعنوان عامل اصلی بحرانها معرفی کردهاند؛ در حالیکه واقعیتهای پیچیدهتر از جمله نقش سایر بازیگران منطقهای نادیده گرفته میشود. این رویکرد نه تنها به تحریف افکار عمومی میانجامد، بلکه خطرات جدی برای دیپلماسی و تصمیمگیریهای راهبردی ایالات متحده ایجاد میکند.
نیویورک تایمز به نقل از یک مقام ارشد پنتاگون گفت که اکثریت بیش از ۱۵۰ هزار نیروی روسی که علیه اوکراین بسیج شدهاند و میجنگند، اما این نیروها «بهطور فزایندهای از فقدان شتاب خود کلافه شده اند»، زیرا با مقاومت شدید اوکراین، بهویژه در شمال این کشور روبرو شده اند.
عملیات روسیه در اوکراین پیامدهایی به همراه خواهد داشت از جمله اینکه سازمان ملل و حقوق بین الملل را تضعیف و نوعی آنارشی در نظام بین الملل ایجاد می کند به این معنی که کشورهای بزرگ به راحتی می توانند کشورهای کوچک را تهدید کرده و به بهانه های مختلف خاک آنها را تصرف کنند.
انتخاب طرف مطلوب در بحران اوکراین، در دورانی که کشورهای خلیجفارس مدتهاست خود را تحت حفاظت آمریکا می بینند، شاید به نظر آسان برسد؛ اما روابط رو به رشد اغلب این دولت ها با مسکو آنها را مجبور به اتخاذ موضع متعادل تری میکند.
در حالی که نیروهای روسیه کی یف را محاصره کردهاند، آمریکایی ها بجای محقق ساختن وعده های خود برای حمایت از اوکراین، به ولودیمیر زلنسکی رئیسجمهوری این کشور راه های فرار از کی یف را نشان می دهند.
آمریکا و متحدانش بدون داشتن تمایل برای یک تقابل نظامی، به تحریمهای اقتصادی گزنده علیه روسیه متوسل شدهاند تا پوتین را متقاعد کنند که دست از اوکراین بکشد.
جروزالم پست با اشاره به اینکه آمریکا در روزهای حساس پشت متحدانش را خالی میکند، نوشت تل آویو اگر قصد جنگ داشته باشد، تنها خواهد ماند.
بر اساس گزارش روزنامه نیویورک تایمز، مقامات آمریکایی طی سه ماه گذشته بالغ بر شش بار تلاش کردند چین را به دفع حمله روسیه به اوکراین وادارند اما "مکررا با دست رد پکن مواجه شدند." در گزارش نیویورک تایمز آمده است که آمریکا در این راستا به پکن اطلاعاتی را درباره تجمیع قوای نظامی روسیه در اطراف اوکراین ارائه کرده و "به چینیها التماس کرده بود از روسیه بخواهند که حمله نکند."
بحران اوکراین بسیاری از تحلیلگران موضوعات منطقهای و بینالمللی را با نشانههایی از شوک و ابهام روبهرو ساخت. تحلیلهای ارائه شده در یک ماه گذشته هیچ یک معطوف به کنش نظامی و اقدامات ژئوپلیتیک در اوکراین نبوده است. جابهجایی نیروهای نظامی روسیه به سمت مرز اوکراین به موازات دیپلماسی چندجانبه شکل گرفته بود. واکنش ناتو و ایالاتمتحده در برابر تحرک نظامی و ژئوپلیتیکی روسیه کاملا ماهیت انفعالی داشت.
فرمانده نظامی ارشد ناتو دستور فعالسازی نیروی واکنش سریع ناتو را برای اولین بار در تاریخ این ائتلاف نظامی صادر کرد.
اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد عصر جمعه به وقت محلی دور هم گرد آمدند تا پس از بحث و گفتوهای خصوصی و علنی چند روزه درباره پیش نویس قطعنامهای علیه روسیه، تصمیمگیری کنند که مسکو قطعنامه پیشنهادی آمریکا علیه خود را وتو کرد و تلاشهای واشنگتن و متحدانش را به شکست کشاند.