رهوسیه بهعنوان مقصد احتمالی ذخایر اورانیوم ایران مطرح شده و همچنین ممکن است نقش داور در موارد نقض توافق را ایفا کند.
ماه ژانویه که دونالد ترامپ به کرسی ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا بازگشت، توماس فریدمن روزنامه نگار کهنه کار حوزه خارجی روزنامه نیویورک تایمز و خاورشناس سرشناس مقاله ای منتشر و در آن به رئیس جمهور آمریکا توصیه ای با این مضمون کرد: «پرزیدنت ترامپ، اگر جرات داری ساختار خاورمیانه را تغییر بده».
دونالد ترامپ همچنان بر فشار حداکثری علیه ایران تأکید دارد، اما اظهاراتش نشاندهنده تناقض در سیاستهاست. کاخ سفید در یک یادداشت ریاستجمهوری از اقدامات سختگیرانهای برای محدود کردن برنامه هستهای و فعالیتهای منطقهای ایران خبر داد، اما چین بهعنوان خریدار اصلی نفت ایران چالشی مهم برای واشنگتن است.
برخی از متحدان ایالات متحده، به ویژه آنهایی که در اروپا هستند، وسوسه شده اند که به دنبال راهی میانی باشند که روابطشان با ایالات متحده را با روابط اقتصادی آنها با چین و روسیه متعادل شود. اما واشینگتن باید از تلاش های آنها برای اجتناب از جانبداری عقب نشینی کند. همانطور که وس میچل، کارشناس سیاست خارجی اخیراً استدلال کرده است، ایالات متحده به ایجاد یک جبهه متحد در برابر مرکانتیلیسم چین نیاز دارد.
تارنمای اسپوتنیک موندو بهنقل از یک کارشناس مسائل بینالملل در مورد سفر «مارکو روبیو» به آمریکای لاتین در چارچوب نخستین سفر رسمی او به این منطقه بهعنوان وزیر امورخارجه آمریکا تاکید کرد «واضح است که قرار نیست روبیو بازیگر مهمی در دولت ترامپ باشد» و ماموریت این سیاستمدار به احیای سیاست «حیاط خلوت» محدود میشود.
واشنگتن پست نوشت که نامزدهای کرسی های امنیت ملی و مجری قوانین در آمریکا با پرسش هایی برای محک زدن میزان وفاداری شان به دونالد ترامپ مواجه اند.
یک دیپلمات پیشین ایران گفت که صلح و ثبات در غرب آسیا بدون اصلاح سیاست منطقهای آمریکا، امکانپذیر نخواهد بود.
«افرادی که احمقانه رفتار میکنند خطرناکتر از انسانهایی هستند که شرورانه رفتار میکنند. انسانهای شرور حداقل درک درستی از منافع خودشان دارند که در نوع خود میتواند تا حدی آنها را مهار کند. با این حال، حماقت هیچ حد و مرزی نمیشناسد. حماقت از اول این تصور را ایجاد میکند که جواب همه سوالها را میدانم!»
اندیشکده چتمهاوس انگلیس در گزارشی هشدار داد که طرح «دونالد ترامپ» رئیسجمهوری آمریکا درباره آینده غزه، شکاف میان واشنگتن و متحدانش را به بحرانی عمیقتر تبدیل کرده و خطرات گستردهای برای سیاست خارجی آمریکا، ثبات منطقه و دیپلماسی بینالمللی در پی دارد.
منابع دیپلماتیک از برگزاری اجلاس فوقالعاده سران کشورهای عربی برای مقابله با طرح دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در مورد غزه در ۹ اسفند ۱۴۰۳ در قاهره خبر دادند.
اینکه متحدان سابق واشنگتن راهحل مشخصی برای مواجهه با چنین وضعیتی ندارند، نشاندهندهٔ عمق بحران است. امید بستن به بازگشت ترامپ به مسیر قوانین و هنجارهای پیشین، نه یک استراتژی ایمن و نه واقعبینانه است. دنیا با شرایطی مواجه شده که برای آن نه نقشه راهی در دست است و نه اطمینانی نسبت به آیندهٔ نزدیک وجود دارد.